نام عمومی "مامیلاریا" از واژه لاتین "مامیلا" به معنی "پستانک" گرفته شده است، و به غده هایی اشاره دارد که از ویژگی های بارز این سرده می باشد. در اوایل دهه 1800، برخی نویسنده ها از واژگان “Mamillaria” و “Mammilaria” استفاده کرده اند، با این حال واژگان “Mammillaria” فرم مورد قبول این سرده است.

اولین گونه، مامیلاریا مامیلاریس، در سال 1753 توسط کارل لینائوس به نام کاکتوس مامیلاریس معرفی شد. آدرین هاردی هاوورث این سرده را برای اولین بار در سال 1812 معرفی کرد.

مامیلاریاها کاکتوس هایی کوچک با ساقه های کروی یا استوانه ای کوتاه هستند که به صورت انفرادی یا دسته جمعی رشد می کنند. قطر ساقه ها بسته به گونه گیاه از 1 تا 20 سانتی متر و ارتفاع آن از 1 تا 40 سانتی متر متغیر است. برخی گونه ها پشته هایی با بیش از 100 ساقه تشکیل می دهند که قطر آن ها تا 1 متر می رسد. همه گونه ها از غده های مارپیچی شکل با آرئول ها و تیغ هایی در انتهای آن ها تشکیل شده اند. غده ها مخروطی، استوانه ای، هرمی یا گرد هستند. تیغ ها می توانند کم یا زیاد، سفت، مویی سفت یا مویی نرم باشند. بین غده ها، می تواند پشم یا مو یا هر دو وجود داشته باشد. گل های این گیاه قیفی شکل هستند و طول و قطر آن ها از 7 میلی متر تا 4 سانتی متر است. رنگ گل ها متنوع است، از سفید، سبز، زرد گرفته تا صورتی و قرمز که اغلب نوار میانی آن ها تیره تر است. مامیلاریاها معمولا در دومین سال زندگی خود شروع به گل دادن می کنند، و اغلب حلقه ای دور ساقه تشکیل می دهند. میوه های این گیاه به شکل چماقی یا کشیده است که بیشتر به رنگ قرمز هستند اما گاهی رنگ های سفید، زرد، سبز یا سرخابی نیز دیده می شود. بذرها قهوه ای یا سیاه هستند.

شرایط رشد مامیلاریا ها

اگر در پرورش کاکتوس ها و ساکولنت ها موفق هستید، احتمالا می توانید اغلب مامیلاریاها را بدون دردسر پرورش دهید.

نور

مامیلاریاها نور کامل را دوست دارند، اما بسیاری از گونه ها نور مستقیم خورشید در تابستان را برای مدت طولانی تحمل نمی کنند. آن ها را در قسمتی از باغچه بکارید که روزی 4 ساعت نور مستقیم دریافت کنند. اگر مامیلاریاها را در داخل خانه نگه می دارید، آن ها را نزدیک به روشن ترین پنجره خانه یا محل کارتان قرار دهید تا حتما نور کافی دریافت کنند. در صورت امکان، گلدان ها را از بهار تا پاییز، در بالکن یا در باغچه قرار دهید تا نور بیشتری دریافت کنند. میزان نور را آهسته آهسته افزایش دهید تا از آفتاب سوختگی جلوگیری شود.

خاک

مامیلاریاها چه بیرون خانه نگه داشته شوند، چه داخل خانه، به خاکی نیاز دارند که هوادهی و زهکشی خوبی برای ریشه فراهم کند. از خاک کاکتوس آماگل استفاده کنید یا خودتان خاکی با 70 تا 80 درصد سنگ معدنی مانند ماسه، پومیس یا پرلیت درست کنید.

دما

مامیلاریاها به گرما مقاوم هستند، اما گیاهان مقاوم به سرمایی نیستند. آن ها در دمای بین 21 تا 27 درجه سانتی گراد به خوبی رشد می کنند. در زمستان، وقتی مامیلاریاها به خواب می روند، دماهای پایین تر، بین 7 تا 13 درجه سانی گراد را دوست دارند. با این حال تا دمای صفر درجه را به راحتی تحمل می کنند. کاکتوس ها می توانند به مدت کمی در دماهای چند درجه زیر صفر زنده بمانند، اما اگر ممکن است در معرض شرایط آب و هوایی خشن قرار گیرند، آن ها را در زمین نکارید. اگر در مناطقی زندگی می کنید که دماهای زیر منفی 1 درجه سانتی گراد را تجربه می کند، بهتر است این کاکتوس ها را در گلدان بکارید تا بتوانید آن ها را به داخل خانه منتقل کنید.

انتخاب گلدان

گلدانی را انتخاب کنید که سوراخ زهکشی داشته و 10 درصد از گیاه پهن تر باشد. می توانید مامیلاریا را در یک گلدان 10 تا 15 سانتی متری برای سال ها نگه دارید و گیاه شادی داشته باشید.

مراقبت کلی مامیلاریا ها

مامیلاریاها کاکتوس های محبوبی هستند که به خاطر زیبایی و مراقبت آسان مورد توجه هستند. مامیلاریاها انتخابی عالی برای مبتدی ها هستند.

آبیاری

از بهار تا پاییز، به خوبی آبیاری کنید و قبل از آبیاری مجدد، اجازه دهید خاک کاملا خشک شود. هرگز اجازه ندهید آب در زیر گلدانی بماند. آبیاری را در زمستان کم کنید.

کوددهی

می توانید در فصول رشد به آن ها کود دهید. کود به رشد و گلدهی آن ها کمک می کند. برای کاکتوس ها و ساکولنت ها، از کود محلول در آب استفاده کنید. از کود گیاهان آپارتمانی با فسفر بالا و نیتروژن پایین، مثل محلول 5-10-5 یا 12-12-36 نیز می توانید استفاده کنید. در زمستان وقتی مامیلاریاها در خواب زمستانی هستند کود دادن را متوقف کنید.

تعویض گلدان

هر دو یا سه سال یکبار گلدان گیاه را تعویض کنید و آن را به گلدانی کمی بزرگتر منتقل کنید. خاک باید قبل از تعویض گلدان حتما خشک باشد. بهترین زمان برای تعویض گلدان مامیلاریا اواخر زمستان یا اوایل بهار است، اما فرایند تعویض گلدان تقریبا می تواند در هر زمانی از سال انجام شود. بعد از تعویض گلدان برای یک هفته با بیشتر آبیاری نکنید تا ریسک پوسیدگی ریشه کاهش یابد.

آفات

میلی باگ ها و شته ها، هر دو با مکیدن شیره گیاه به مامیلاریا آسیب می زنند. دیدن آن ها بین تیغ های گیاه بسیار دشوار است. این بچه های کوچک، ظاهری مومی، سفید و نخی مانند دارند. تشخیص میلی باگ های ریشه بسیار سخت تر است. آن ها زیر سطح خاک مانند رسوب هایی روی ریشه یافت می شوند. تشخیص شته ها هم سخت است.

این آفات به سرعت از گیاهی به گیاه دیگر منتقل می شوند. یکی از راه های کنترل آن ها استفاده از پارچه نخی آغشته به الکل است. اسپری کردن گیاه با الکل 70 درصد می تواند به کنترل آفاتی که به سادگی دیده نمی شوند کمک می کند.

بیماری ها

بیشتر مشکلات مربوط به مامیلاریاهایی که به عنوان گیاه آپارتمانی نگهداری می شوند، بیماری های باکتریایی یا قارچی ناشی از آبیاری بیش از اندازه است. حذف قسمت های آسیب دیده تنها راه کنترل انتشار عفونت است. وقتی مامیلاریا روی خاک افتاد، برای درمان خیلی دیر است.

سمیت

مامیلاریاها برای انسان و حیوان غیر سمی هستند.