رشد لیتوپس ها در پاییز آغاز می شود، در طول زمستان رشد می کند و تا اواخر پاییز این رشد ادامه دارد. در اواخر بهار یا اوایل تابستان رشد گیاه متوقف شده دوره استراحت آغاز می شود. در زادگاه اصلی گیاه، این استراحت برای زنده ماندن در شرایط گرمای سخت و آب و هوای کم بارش یا بدون بارش منطقه ضروری است تا گیاه بتواند آب موجود در بافت خود را تا آخر تابستان حفظ نماید. با آغاز روزهای خنک و کوتاه پاییز لیتوپس رشد خود را دوباره آغاز خواهد کرد.

فیگور 1 )

در طول ماه های تابستان [ اواخر تیر ماه تا اواسط شهریور] لیتوپس به استراحت می پردازد. کاری که در طبیعت نیز انجام می دهد؛ اگر چه شرایط نگه داری در خانه با طبیعت یکسان نیست. در دوره استراحت لیتوپس نیاز آبی بسیار کمی دارد و بهتر است آبی به گیاه داده نشود. آبدهی منظم در این دوره به احتمال زیاد باعث پوسیدگی ریشه و خرابی ناگهانی گیاه می شود. [اکثر افراد آماتور با این مشکل مواجه هستند که لیتوپس من یک هو از بین رفت که دلیلش در اکثر موارد آبیاری منظم در فصل تابستان می باشد.] اما اگر در مدت استراحت گیاه احساس کردید بدنه گیاه حالت چروک پیدا کرده می توانید اندکی آب برای صاف شدن پوسته گیاه به آنها بدهید که البته ضروری نیست. نکته مهم این است که آبیاری در دوران استراحت سطحی بوده و از آبیاری عمیق کاملا پرهیز گردد.

فیگور 2 )

در فصل پاییز، معمولا از اواسط شهریور، لیتوپس ها رشد خود را آغاز می کنند. نخستین نشانه های رشد با باز شدن چاک میان دو برگ نمایان می شود. در روز های بعدی غنچه ای از میان درز بین دوبرگ با تقلا خارج شده و سپس گلهای زیبای سفید و یا زرد رنگ لیتوپس نمایان می شود. گل های اکثر واریته های لیتوپس بوی تند و شیرینی دارند. اگر لیتوپسی در سال اول گل نداد این به این معنی است که به سن بلوغ نرسیده. برای رسیدن گیاه از زمان کاشت بذر تا سن بلوغ، 2 تا 5 سال زمان لازم است. پس از باز شدن چاک میان برگ ها، برگ های جدید در داخل لیتوپس قابل مشاهده خواهند بود. وقتی گیاه مسن تر می شود از طریق تقسیم بوته بیشتر میشود. به این شکل که یک گیاه 2 جفت برگ تولید می کند. البته در این حالت گیاه دو تنه دارد که به یک ریشه وصل هستند. در برخی کلکسیون ها گیاهانی با 10 یا بیشتر تنه روی یک سیستم ریشه وجود دارند که البته این مستلزم گذر چندین سال از عمر گیاه و کلکسیون می باشد.

در طبیعت لیتوپس ها زمانی شروع به رشد و گلدهی می کنند که بارش های فصلی آغاز شوند. ** در گلخانه آبدهی میتواند از اوایل شهریور برای اکثر واریته ها شروع شود. خیس خوری مناسب خاک میتواند (آبیاری عمیق) در این زمان میتواند گیاه را به آغاز رشد و گلدهی تشویق کند. در پاییز باید آبیاری عمیق صورت گیرد و این از آبیاری سطحی مناسب تر است چرا که لیتوپس ها ریشه ی عمودی اصلی دارند. لازم است بین هر دو آبیاری، خاک کاملا خشک شود. خاک باید به گونه ای باشد که آب را سریعا زهکش و تخلیه کند. خیس ماندن خاک اطراف گیاه برای چند روز ممکن است باعث عدم تنفس و پوسیدگی ریشه گردد. تعداد دفعات آبیاری باید به صورت آرام پس از گلدهی گیاه کاهش پیدا کند. آبیاری در زمستان با فواصل زیاد انجام می شود تا خاک بتواند در روز های سرد زمستان خشک شود.

فیگور 3 )

در طول ماه های زمستان، هنوز رشد ادامه دارد. بدنه جدید گیاه در حال بزرگ شدن است و از میان برگ های کهنه نمایان می شود. در این زمان که بدنه جدید در حال ظاهر شدن است، نباید هیچ آبی به گیاه داده شود. خاک باید کاملا خشک باشد حتی اگر روی بدنه گیاه چین و چروک ظاهر شود. برگ های جدید تا بالا آمدن کامل از آب زخیره شده در برگ های کهنه تغذیه می کنند، پس برگهای کهنه را جدا نمی کنیم. دمای نگه داری لیتوپس در زمستان نباید کمتر از 5 درجه سانتیگراد باشد.

فیگور 4 )

بدنه جدید گیاه تا زمانی تغذیه از برگهای کهنه را ادامه خواهند داد که برگهای کهنه آبشان را از دست دهند و به پوسته های کاغذی نازک تبدیل شوند. این پوسته نازک به راحتی می تواند از روی گیاه کنده شود. اکنون بهار است و گیاه به این مرحله از زندگی خود رسیده است. زمان آن رسیده گیاه دوباره آبیاری شود تا رشد خود را ادامه دهد. آبیاری را به مرور افزایش دهید و در میانه های بهار چند آبیاری عمیق خوب داشته باشید. و باز بین دو آبیاری اطمینان حاصل کنید که خاکتان کاملا خشک شده است. با دور شدن از میانه بهار آبیاری را کاهش دهسد تا به مرور گیاه برای استراحت تابستانه آماده شود.

این بود بحث چرخه زندگی لیتوپس ها. متن بالا می تواند یک راهنمای کامل برای پرورش این گیاه باشد. البته هر واریته و گونه ای تایم لاین بخصوص خود را دارد و ممکن است اندکی با هم متفاوت باشند. برخی گونه ها نسبت به بقیه گلدهی راحت تری دارند. با توجه به ویژگی های نوشته شده در بالا و مشاهدات خود می توانید این چرخه آبدهی را متفاوت و سازگار برای گیاهان خود  اجرا نمایید.

یک چینش ایده آل برای کاشت لیتوپس، کاشت گروهی آنها در یک ظرف (دیش گاردن) و ترکیب با سنگ های گرد رنگارنگ در سایز های مختلف دور آنهاست. در این حالت این گیاه نمود طبیعی خود را نشان خواهند داد. طوری که در نگاه اول از سنگ ها قابل تشخیص نخواهند بود.

برای کاشت لیتوپس ها گلدان هایی با عمق بین 7 تا 12 ساتی متر پیشنهاد می گردد تا ریشه ها فضای کافی برای رشد داشته باشند. مطمئن باشید که سوراخ های کف گلدان برای زهکشی تعبیه شده اند. از خاک با زهکشی بالا استفاده کنید. اگر خاک آماده کاکتوس خریداری می نمایید، به ازای 2 قسمت حجم خاک، 1 قسمت ماسه کاملا شسته شده اضافه نمایید. لیتوپس ها را با فواصل تصادفی و نامنظم بکارید. سوراخهایی ایجاد کنید و ریشه سوزنی شکل و قسمت پایین بدنه گیاه را داخل آن بکارید. هنگام کاشت سعی کنید نصف بدنه گیاه در زیر خاک بماند. بین لیتوپس ها سنگ هایتان را قرار دهید و در انتها سنگ ریزه هایی را روی سطح خاک بریزید. حالا لیتوپس ها هم مثل سنگ به نظر می رسند. درست مانند آنچه که طبیعت می خواسته انفاق بیافتد.