0

تنظیمات قالب

معرفی، پرورش و نگهداری افوربیا ها

نویسنده: milad 04 مهر 1399
مترجم: : محبوبه ارچین
عکس: میلاد شیرعلی پور

افوربیا یکی از بزرگترین خانواده های گیاهان گلدار است که حدود 2420 گونه شناخته شده دارد. این سرده متعلق به خانواده بسیار بزرگ و متنوع افوربیاسه آ است که به طور معمول به خانواده فرفیون معروف هستند. این گونه ها محدوده وسیعی از زیستگاه ها از نواحی گرمسیری آفریقا، ماداگاسکار و آمریکا تا مناطق گرمتر و معتدل آسیا و اروپا را اشغال می کنند. برخی گونه ها در اقیانوسیه و استرالیا نیز یافت می شوند. بیشتر افوربیاهای ساکولنتی بومی مناطق گرمسیر آفریقا هستند.

 

euphorbia01.jpg - 98.99 kB

 

این سرده در ابتدا توسط کارل لینائوس بر اساس نوع گونه افوربیا آنتیکوروم در سال 1753 توصیف شد.

افوربیاها، از گیاهان سالانه، دوساله یا چندساله گرفته تا بوته ها یا درختان چوبیی تشکیل می شوند که همگی دارای شیره سمی هستند که به آن لاتکس گفته می شود. حدود 1000 گونه از آن تقریباً ساکولنت هستند. ساقه و شاخه های اصلی ساکولنت افوربیا ضخیم و گوشتی، خاردار یا بدون خار هستند. برگ ها می توانند روبروی هم، پشت سر هم یا گرد باشند. در گونه های ساکولنت، برگ ها معمولاً کوچک و کوتاه مدت هستند. همه اعضا این سرده گل های تک جنسیتی دارند که روی خوشه هایی به نام سیاتیوم به وجود می آیند. بیشتر گونه ها نر-ماده هستند که روی یک گیاه منفرد گل های نر و ماده تولید می کنند، و برخی دو گانه هستند که گل های نر و ماده را روی دو گیاه مختلف تولید می کنند. میوه ها معمولاً کپسول های سه لوب هستند که اغلب آن ها همیشه وقتی می رسند به ظرف چوبی که شکاف بازی دارد تبدیل می شوند، که گاهی می ترکد و بذرهای چهار گوش، بیضی یا کروی شکل آن به بیرون می ریزد.

ساکولنت افوربیا از گیاهانی است که اغلب با کاکتوس اشتباه گرفته می شود. گونه هایی که بومی صحرا هستند خار دارند، اما این خارها با خارهای کاکتوس تفاوت دارند.

گیاهان سرده افوربیا معمولاً فرفیون نامیده می شوند، نامی که از انگلیسی میانه یا فرانسوی قدیم “spurge” به معنی پاکسازی کردن گرفته شده است، که به دلیل استفاده از شیره افوربیا به عنوان پاک کننده است.

نام عمومی افوربیا احتمالاً به احترام افوربوس، فیزیک دان یونانی شاه جوبا دوم، فرزند نومیدیا و مورتانیا که با کلوپاترا سلنا دوم دختر آنتونی و کلوپاترا ازدواج کرد، روی این گیاه گذاشته شده است.

شرایط رشد افوربیا

افوربیا هایی که بومی صحرا هستند شرایطی مشابه با کاکتوس نیاز دارند. آن ها برای کشت در فضای باز در مناطق معتدل و خشک به کار گرفته می شوند اما به عنوان گیاه آپارتمانی بیرونی یا داخلی هم می توانند رشد کنند.

نور

بیشتر افوربیاها عاشق نور هستند، اما برخی از آن ها سایه نسبی را تحمل می کنند. افوربیاهای داخل منزل را در معرض پنجره های جنوبی یا جنوب شرقی قرار دهید. از بهار تا پاییز می توانید گلدان ها را در بالکن یا باغچه قرار دهید. نور آفتاب را کم کم زیاد کنید تا گیاه آفتاب سوخته نشود.

 

خاک

افوربیا به خاک با زهکشی خوب نیاز دارد. آن ها حتی در خاک ضعیف و خشک هم رشد می کنند. از مخلوط خاک کاکتوس ها یا ساکولنت ها استفاده کنید یا خودتان خاک را درست کنید.

دما

دماهای بالا در تابستان برای ساکولنت افوربیا مشکل خاصی ایجاد نمی کند، اما حداقل دمای زمستان متفاوت است. گونه هایی که از عربستان، غرب و مرکز آفریقا و مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری آمریکا می آیند در زمستان به دماهایی بین 13 تا 15 درجه سانتی گراد نیاز دارند. گونه هایی که از ماداگاسکار و آفریقای شرقی می آیند به دماهایی بین 10 تا 13 درجه سانتی گراد نیاز دارند، در حالی که جنوب و شمال آفریقا دماهای زیر 10 درجه سانتی گراد نیاز دارند. برخی گونه های آفریقای جنوبی، اگر خشک بمانند، چند درجه یخبندان جزئی را برای دوره کوتاهی تحمل می کنند.

اندازه گلدان

گلدانی انتخاب کنید که 5 تا 7 و نیم سانتی متر بزرگتر از پایه گیاه باشد. فقط از گلدانی استفاده کنید که حداقل یک سوراخ زهکشی در کف آن وجود داشته باشد.

مراقبت کلی از افوربیا

نگهداری از افوربیاها بسیار ساده است تا وقتی که شرایط رشد آن ها درست رعایت شود.

آبیاری

ساکولنت افوربیا می تواند خشکی را تحمل کند، اما این به این معنی نیست که به آن نیاز دارد. از بهار تا پاییز، وقتی یک اینچ از سطح خاک خشک شد آبیاری کنید. در زمستان آبیاری را کم کنید، فقط به مقداری آب دهید که از پژمردگی جلوگیری شود. بهترین زمان روز برای آبیاری افوربیا در فصل گرم، هنگام عصر است. آبیاری در صبح قبل از افزایش دما نیز قابل قبول است، و حتی در ماه های زمستان بهتر هم هست.

کود دادن

هر گونه نیازهای غذایی خودش را دارد، اما همه افوربیا ها از کود دادن بهره می برند. گیاهانی که در گلدان هستند نیاز به تغذیه منظم دارند. از کود 10-10-10 NPK استفاده کنید، آن را یک چهارم رقیق کنید و در فصل رشد هفته ای یکبار از آن استفاده کنید.

هرس کردن

برخی افوربیاها باید به طور منظم هرس شوند تا اندازه آن ها کنترل شده و از دست در نرود. هنگام هرس کردن افوربیاها، همیشه از دستکش و عینک استفاده کنید و از تماس با شیره گیاه خودداری کنید، چرا که به شدت التهاب آور است.

تعویض گلدان

افوربیاها از تعویض گلدان بهره می برند، اما نیازی نیست هر سال گلدان آن ها را عوض کنید. وقتی افوربیا شما از گلدان بزرگ تر شد، وقت منتقل کردن گیاه به یک گلدان بزرگ تر و خاک تازه تر است. بهتر است تعویض گلدان را در اوایل بهار و شروع فصل رشد انجام دهید. یک تا دو هفته برای آبیاری گیاه تازه کاشته شده صبر کنید. هنگام تعویض گلدان همه افوربیاها، دستکش و لباس مناسب بپوشید و از محافظ چشم مناسب استفاده کنید.

تکثیر افوربیا

آسان ترین و سریع ترین روش تکثیر بسیاری از گونه ها به وسیله قلمه است. افوربیاها از طریق بذر هم می توانند تکثیر شوند، اما به سختی جوانه می زنند حتی بذر آن ها به سختی پیدا می شود.

قلمه ها

از یک چاقو تیز و تمیز برای قلمه گیری استفاده کنید، گونه های شاخه دار را در نقاطی که شاخه می دهند برش بزنید. گیاهان تک شاخه را می توان برای تحریک به پاجوش زدن، سرزنی کرد. بهترین زمان برای قلمه گیری بهار یا تابستان است. شیره گیاه را در یک لیوان آب یا با اسپری بشویید. اجازه دهید قلمه برای چند روز پینه ببندد، سپس در مخلوط خاک با زهکشی بالا بکارید. غبارپاشی سطح برش با یک پودر هورمون ریشه زا به ریشه زایی کمک می کند. ریشه زایی می تواند بیشتر از چیزی که انتظار داریم طول بکشد اما با افزایش دمای خاک تا 25 درجه سانتی گراد تسریع می شود.

برای افوربیا مدوسوید و برخی گونه های دیگر، روش قلمه دو مرحله ای مورد نیاز است. ابتدا، یک قلمه به روش عادی می گیریم. وقتی ریشه داد، برش دوم را درست بالای نقطه ای که ریشه ها تشکیل شده اند انجام می دهیم.

برخی افوربیاهای ماداگاسکار از قلمه برگ تکثیر می شوند.

بذرها

بذرهای افوربیا را در بهار در خاک های آماده یا خاک با زهکشی بالا بکارید. خاک را تا زمانی که جوانه ها دیده شوند مرطوب نگه دارید. در دماهای بین 21 تا 27 درجه سانتی گراد، جوانه زنی معمولاً 1 تا 2 هفته طول می کشد.

پیوند زدن

چند گونه نادر و حساس افوربیا پیوند زده می شوند، چون وقتی روی ذخایر قوی تر قرار گیرند، نگهداری آن ها آسان تر، رشد آن ها سریع تر است و گل های بیشتری می دهند.

آفات و بیماری های افوربیا

افوربیاها کمتر از بقیه ساکولنت ها در معرض آفات و بیماری ها هستند.

آفات

رایج ترین آفت افوربیا میلی باگ ها، کنه عنکبوتی، شته و مگس سفید است. کنترل این آفات دشوار است زیرا خیلی کوچک هستند و به خوبی مخفی می شوند که دیدن آن ها را سخت می کند. تشخیص درست آفات اولین و مهم ترین مرحله برای انتخاب گزینه های کنترل کننده کاراتر است.

بیماری ها

کپک یک بیماری قارچی است که به صورت لایه ای پودری سفید یا خاکستری روی بخش هایی از گیاه ظاهر می شود. این بیماری از رطوبت بالا، زهکشی ضعیف، نور ناکافی و نبود مواد مغذی ناشی می شود. افوربیاهایی که علائمی از کپک پودری نشان می دهند را ایزوله کنید. روغن چریش انتخاب خوبی برای کاهش یا حذف عفونت های کپکی متوسط تا خفیف است.

سمیت افوربیا

همه افوربیاها شیره ای سفیدرنگ تولید می کنند که سمی است و می تواند باعث التهاب پوست و چشم شود. بهتر است گیاهان را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار دهید.

 

Euphorbia-inermis.jpg - 110.75 kB

 

euphorbia-lactea.jpg - 79.01 kB

 

euphorbia-trigona.jpg - 100.85 kB

 

euphorbia02.jpg - 70.45 kB

 

pr-tn-flowers-euphorbia.jpg - 58.49 kB

 

تصاویر تعدادی از ارقام افوربیا ها که نشان از تنوع ظاهری بسیار بالا در این سرده دارد.

 

 

منبع : 02