مونوکارپیک در واقع استراتژی بسیاری از گیاهان برای تولید مثل است. بیشتر ساکولنت های مونوکارپیک قبل از گلدهی تعداد زیادی پاجوش می دهند. پس به مرور زمان که آماده گلدهی می شوند، گیاهان جدید زیادی تولید کرده اند تا جایگزین آن ها شوند. نه تنها ساکولنت ها، بلکه بسیاری از گونه های دیگر در خانواده های مختلف گیاهان نیز مونوکارپیک هستند.

ساکولنت های مونوکارپیک رایج

 اگاو و سمپرویوم از گیاهان مونوکارپیک رایج هستند. گیاهان بسیار دیگری نیز وجود دارند که از این استراتژی در چرخه زندگی خود پیروی می کنند. گاها، مانند درخت جوشوا، فقط ساقه ای که گل می دهد می میرد، اما باقی قسمت های درخت به رشد خود ادامه می دهد مثل آئونیوم ها.

همیشه همه ,واریته های یک گونه یا رسته مونوکارپیک نیستند،(مثل آگاو ها) و برخی ها مانند کالانکوا تنها برخی واریته ها مونوکارپیک می شوند. مثلا کالانکوا لویسیا و برخی واریته های کالانکوا .

وقتی می توانید بگویید یک گیاه مونوکارپیک است که بعد از گلدهی خشک شده و بمیرد. این فرایند ممکن است خیلی سریع باشد مانند سمپرویوم یا خیلی آهسته باشد مانند آگاو که ماه ها یا حتی سال ها طول می کشد تا بمیرد.

گیاه تمام انرژی خود را برای آخرین شکوفه و میوه مصرف می کند و چیزی برای نگه داری خودش باقی نمی ماند.

مراقبت کلی

گیاهانی که در دسته مونوکارپیک ها قرار می گیرند می توانند سال ها رشد کنند. وقتی می بینید که گل ها ظاهر شد، رفتارتان با گیاه بستگی به خودتان دارد. خیلی از پرورش دهندگان ترجیح می دهند که گل گیاه را بچینند تا به این طریق باعث ادامه چرخه زندگی گیاه شوند. همچنین اگر خواستید می توانید از گیاه بذر بگیرید.

اگر قصد بذر گیری دارید شما باید به مراقبت معمولی توصیه شده برای گیاه خود ادامه دهید، به طوری که گیاه مادری سالم و بدون استرس بماند و انرژی کافی برای تولید بذر داشته باشد. بعد از اینکه گیاه مادری از بین رفت، می توانید پاجوش ها و ساقه های سالم را جدا کرده و در خاک بکارید. همچنین قبل از جدا کردن پاجوش ها، اجازه دهید تا گیاه مادری خشک و شکننده شود. یعنی پاجوش ها آخرین انرژی گیاه را بگیرند و از گیاه مادری به راحتی جدا شوند. پاجوش ها ممکن است خود به خود از گیاه جدا شده و پراکنده شوند یا به همان شکل باقی بمانند.

منبع: gardeningknowhow.com