نام علمی

فنستراریا روپالوفیلا زیر گونه آرانتیاسا

اسامی رایج

انگشت نوزاد (بیبی تو)، گیاه پنجره

طبقه بندی علمی

خانواده: آیزوسه ئا

زیر خانواده: روشیوئدای

نژاد: روشی

گونه: فنستراریا

فنستراریا روپالوفیلا یک ساکولنت همیشه سبز چند ساله است که تا ارتفاع 10 سانتی متر رشد می کند. این گیاه بدون ساقه است یا ساقه های بسیار کوچکی دارد. نوک هر برگ شفاف بوده و نور را در بقیه برگ پخش می کند که اصطلاحا به این قسمت پنجره گفته می شود.

ریشه های این گیاه ضخیم، کم عمق و گسترده هستند. برگ ها به رنگ سبز خالص و صاف هستند و طول آن ها به 3 سانتی متر می رسد و نوک آن ها محدب است. گل های آن در اندازه های متوسط تا بزرگ تا قطر 3 سانتی متر، به رنگ زرد طلایی پر رنگ، و برخی واریته ها سفید به صورت تکی یا چندتایی (تا 3 تایی) روی یک ساقه بلند به وجود می آید.

پرورش و نگهداری

خاک:

فنستراریا خاک شنی را ترجیح می دهد و بهتر است خاک این گیاه به مقدار دو سوم شن و ماسه بدون خاک باشد و گلدان گیاه نیسز زهکشی مناسبی داشته باشد.

برای تهیه خاک مناسب این گیاه روی این متن کلیک کنید

تجریه شخصی مدیر سایت: طبق تجریه شخصی این گیاه در گلدان سفالی به مراتب بهتر و مقاوم تر زندگی می کند.

آبیاری:

برای جلوگیری از پوسیدگی ریشه و جدا شدن برگ ها همیشه باید به مقدار ناچیز آبیاری شود.

تجریه شخصی مدیر سایت: این گیاه در فصل تابستان دوره استراحت خود را سپری می کند و در تابستان باید آن ها را نسبتا خشک نگه داشت. آبیاری را از اوایل خرداد ماه کم کنید و تا اواسط شهریور تنها چند بار به صورت سطحی آبیاری نمایید. و از اوایل شهریور مجدد آبیاری را به صورت کم آغاز نمایید.

همچنین در سایر فصول سال سعی کنید آبیاری بعد از چروک شدن پنجره های برگ ها انجام شود که این حالت نشان دهنده خشک شدن کامل خاک گیاه می باشد و سلامت گیاه را تامین می کند.

نور:

در فضای باز، آن ها را در مکانی قرار دهید که آفتاب کامل یا نسبی دریافت کنند.

 تجریه شخصی مدیر سایت: اما برای این کار گیاه را به مرور به زیر آفتاب منتقل کنید و سعی کنید از گلدان های بزرگ برای نگهداری استفاده نمایید.

در داخل خانه نور پشت پنجره فراهم کنید.

دما:

فنستراریاها نسبتا به سرما مقاوم هستند، اما توصیه می شود از سرما در حد یخ زدگی محافظت شوند تا از آسیب دیدگی آن ها جلوگیری شود.

تکثیر:

معمولا با بذر تکثیر می شوند اما گاهی نیز می توان آن ها را با تقسیم بوته تکثیر کرد. مانند بسیاری از ساکولنت ها، فنستراریاها وقتی خوشه های برگ بالغ می شوند و گسترش می یابند، پاجوش می دهند. این پاجوش ها را می توان به راحتی از توده اصلی جدا کرده و گیاه جدیدی تولید کرد. بذرهای این گیاه کم سبز شده و رشد بسیار کندی دارند.

بیماری ها و علل خرابی:

 تجریه شخصی مدیر سایت:  فنستراریا گیاهی مقاوم در برابر اکثر بیماری ها بوده تنها با رعایت اصول آبدهی و تامین نور مورد نیاز سلامتی گیاه تامین می گردد. اکثر پرورش دهندگان به علت نگهداری این گیاه در کنار کاکتوس ها در فصل تابستان اقدام به آبیاری های مرتب می کنند که باعث از بین رفتن این گیاه می شود. پیشنهاد میگردد کلیه گیاهان خانواده آیزوسه آ از جمله لیتوپس، فنستراریا ، پلیوس پیلوس و ... از باقی ساکولنت ها و کاکتوس ها جدا شده و آبیاری مناسب با شرایط زندگی شان در فصل های مختلف انجام پذیرد.

زادگاه

بومی نامیبیا و آفریقای جنوبی (کیپ شمالی)

ترجمه متن: محبوبه آرچین
تجربیات شخصی: میلاد شیرعلی پور